12/02/08: Πέμπτη βράδι περιμένοντας τον Lopez, μουσικό από το Κονγκό, ο οποίος δεν μπόρεσε να έρθει στο ραντεβού μας, γνωρίσαμε την ιδιοκτήτρια του Αιθιοπιακού εστιατορίου. Την λένε Ελισάβετ και κατάγεται από την Αντίς-α-μπέμπα. Ζει στην Κυψέλη εννέα χρόνια. Όλες τις μέρες της εβδομάδας εργάζεται απο το πρωί ως το βράδι εκτός τις Τρίτες τα μεσημέρια που είναι κλειστά. Χρόνος για βόλτες δεν υπάρχει ούτε καν στη Κυψέλη. Η ζωή της είναι «η Λαλιμπέλα», το εστιατόριο που έχει στη Κυψέλη. Σ’ αυτό το μικρό χώρο που καθημερινά Έλληνες, Αφρικανοί και άλλοι απολαμβάνουν τη καυτερή κουζίνα και τον παραδοσιακό Αιθιοπιακό καφέ της φαίνεται να συμβαίνουν πολλά.
Η Ελισάβετ απορροφά όλες τις εικόνες και τα ερεθίσματα που περνούν από το περιορισμένο χώρο του εστιατορίου της. Η χαλαρή ατμόσφαιρα στο χώρο που επικρατεί προδιαθέτει τους θαμώνες της σε μια άνετη και ευχάριστη επικοινωνία. Έτσι και εμείς την καλέσαμε κοντά μας και μιλήσαμε εν ολίγοις για τη ζωή στη Κυψέλη. Σύντομα, ανακαλύψαμε ότι ζωγραφίζει και έχει τελειώσει τη σχολή Καλών Τεχνών στην Αντίς-α-μπέμπα. Έτσι λοιπόν καταλήξαμε στο πατάρι και είδαμε τις ζωγραφιές της οι οποίες απεικόνιζαν φύση, τοπία, πορτραίτα και σκηνές από χωριά της πατρίδας της. Τελικά ότι και να συμβαίνει στη Λαλιμπέλα η ομορφιά του παρελθόντος ανασύρεται στο σήμερα, στο βιοπορισμό της καθημερινότητας.
Παρολ’ αυτά, μια ζωγραφιά ξεχώριζε όπως ήταν στημένη στο καβαλέτο. Δείχνοντας το ενδιαφέρον μου για τη γυναίκα που απεικονιζόταν στον πίνακα, τότε η Ελισάβετ ανταποκρίθηκε με χαμόγελο με πήρε από το χέρι σχεδόν και μίλησε χαμογελώντας με τη καρδιά της: «Αυτό είναι η ζωή μου!»...
Απλά θα πρότεινα να πάτε να τον δείτε γιατί ειναι η ζωή ενός καλλιτέχνη. Η παρατήρηση, οι εικόνες, τα ερεθίσματα, η έμπνευση, η δημιουργία, η ζωή! Μια φορά το μήνα γίνεται μπουφές στη Λαλιμπέλα και είναι πρόκληση να παρεβρεθούμε όπως άλλωστε το υποσχεθήκαμε και έχουμε την άδειά της Ελισάβετ για γύρισμα πλάνων κτλ.
(κείμενο από την Αναστασία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου