Βόλτα 20.12.2008

Μετά τα νέα δεδομένα του χθεσινού μαθήματος είπαμε να βρεθούμε για μια βόλτα. Τελικά ήρθαν μόνο 2. Ξεκινήσαμε από την την Δημοτική Αγορά. Γνωρίσαμε την Κατερίνα, που είναι Διαμερισματική Σύμβουλος και ανακατεύεται και με τα διοικητικά της Αγοράς. Μας παρέπεμψε στην Ιωάννα που τρέχει τα μαθήματα. Η Ιωάννα μας ξενάγησε και έδειξε ανοικτή. Σε περίπτωση που χρειαστούμε να συντονίσουμε κάποιο γύρισμα είναι ο άνθρωπος μας για τα σχετικά (άδεια, συντονισμός κλπ.). Μάθαμε ότι αύριο Κυριακή θα είναι η τελευταία εορταστική εκδήλωση για τα Χριστούγεννα με πώληση δώρων από μαθητές σχολείων. Καλό είναι να βρεθούν κάποιοι από εμάς. Επίσης μάθαμε ότι τα μαθήματα ξεκινούν από 5 Ιανουρίου πάλι. Η φωτογραφία είναι από την αίθουσα διδασκαλίας και μας έδωσε αρκετά ερεθίσματα για ένα γύρισμα μαθήματος ελληνικών, γερμανικών ή ότι άλλο προκύψει.

Συνεχίσαμε προς τα πάνω την Φωκίωνος Νέγρη. Προσπεράσαμε το Foka Negra, όπου έμαθα από την Λαμπρινή ότι είχε γίνει μία συνάντηση κάποια στιγμή από μια ομάδα δικών μας εκεί. Μαζί με την παρέα ήταν και η Κωνσταντίνα (φίλη της Λαμπρινής) η οποία έμενε μέχρι πρόσφατα στην Κυψέλη αλλά συνεχίζει να δουλεύει επί της Φωκίωνος. Η Κωνσταντίνα είναι ένας άνθρωπος, που μπορεί να μας δώσει πληροφορίες και ενδιαφέρεται να συμμετάσχει κιόλας. (μήπως αυτά θα μπορούσαν να έχουν κοινoποιηθεί πιο νωρίς;).

Πιο πάνω βρήκαμε έναν περιπτερά τον Γιώργο. Σαραντάρης από την Αλβανία ήρθε πριν 20 χρόνια στην Ελλάδα. Ζει στην Κυψέλη με την γυναίκα του και τα δύο παιδιά του. Το περίπτερο είναι δίπλα στο σπίτι και απέναντι από το σχολείο. Μιλάει καλά ελληνικά και είναι ευχάριστος. Μας συμπάθησε. Μιλώντας φθάσαμε στην ιδέα, ότι θα μπορούσαμε να δούμε από την οπτική του (υποκειμενικό του Γιώργου) όλη την πελατεία που γνωρίζει. (ναι, μαντέψατε σωστά, η προβολή του "Lift" χθες έκανε την δουλειά της). Βρήκαμε μάλιστα που θα σταθεί ο κάμεραμαν και ποια πράγματα θα βγουν για να σταθεί η κάμερα.

Γυρίζοντας περάσαμε μπροστά από το παλιό φωτογραφείο Elit. Η Λαμπρινή αναρωτήθηκε τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος σήμερα μέσα σ' αυτό το μαγαζί. Φαντάζομαι να φωτογραφηθεί, της είπα απλά. Και συνέχισα διαισθανόμενος μία ιδέα που ερχόταν, ότι μάλλον δεν θα εμφανιζόταν κάποιος τύπος με καμμιά ψηφιακή μηχανή για τις φωτογραφίες ταυτότητας που τις παίρνεις σε 3 λεπτά. Της πρότεινα να "σκηνοθετήσουμε" μία φωτογράφιση της, εν γνώση βέβαια και του φωτογράφου (αν όντως ισχύει αυτό που φανταστήκαμε). Μία κλασσική φωτογράφιση με ανεστραμένες ομπρέλες, φώτα και όλα τα παλιά μεγαλεία, όπου το μνημονικό του καλλιτέχνη απαριθμεί όλες τις διάσημες φάτσες που παρήλασαν μπροστά από τον φακό του, μαζί με γουστόζικες ιστορίες. Ωραία ευκαρία αρχειακού υλικού για την ενότητα ιστορία / διάσημοι.

Χωρίσαμε δίνοντας ραντεβού για αύριο στο πανηγύρι της Δημοτικής Αγοράς. Κάλλιο αργά παρά ποτέ...